Verwant, in verschillende opzichten – Filmcyclus
Voor ons mensen is het van levensbelang om ons verwant te kunnen voelen met anderen. Om bij andere mensen te horen die op ons lijken. Verwantschap kan verschillende vormen aannemen. En die verwantschappen kunnen we op allerlei manieren ervaren.
Om te beginnen is er de bloedverwantschap. Dat die heel belangrijk is voor ons, daarvan getuigen alleen al de vele stamboom- onderzoeken en de populariteit van een tv-programma’s als Spoorloos. Maar verwantschap is méér dan alleen biologie. We voelen ons ook verwant aan de degenen die ons grootbrengen en met wie we samen opgroeien. Dat zijn doorgaans onze ouders en broers en zussen, maar dat is niet altijd het geval. Ook buiten de familie zijn er mensen met wie we ons verwant voelen, zoals vrienden. Het betreft mensen met wie we ons in geestelijke zin verwant voelen. Soms ervaren we zelfs een zielsverwantschap. Drie films belichten de veelzijdigheid van verwantschap.
Adam
Dit speelfilmdebuut van Maryam Touzani uit 2019 is een mooie, ingetogen ode aan solidariteit en moederschap en vertelt hoe twee vrouwen elkaar een toekomst bieden in het Marokko van nu. In Casablanca gaat de zwangere, ongetrouwde Samia van deur naar deur op zoek naar een dak boven haar hoofd. Wanneer ze aanklopt bij Abla blijft ook haar deur in eerste instantie gesloten. Maar als weduwe en alleenstaande moeder van de achtjarige Warda, weet Abla hoe moeilijk het leven in Marokko kan zijn en ze laat de jonge vrouw uiteindelijk toch toe. Geleidelijk vinden ze steeds meer steun bij elkaar en gaat Samia aan de slag in Abla’s bakkerij, in afwachting van de geboorte van een nieuwe mens.
Like father, like son
In deze Japanse, indringende film uit 2013 neemt Kore-eda ons mee naar een rijk en een minder rijk gezin. De vier ouders krijgen van het ziekenhuis te horen dat hun twee zoontjes bij de geboorte verwisseld zijn. Nu staan ze voor een duivels dilemma: wie beschouwen ze als hun echte zoon? En moeten ze de jongetjes ruilen? De keuze tussen nature en nurture werkt Kore-eda eerder onderkoeld dan emotionerend uit. Maar juist in die terughoudend-heid weet de film ons te raken. Zoals in de scène waarin de kleine Keita om zich heen kijkt en het gedrag van z’n vader probeert te begrijpen. Weet hij veel van biologie en bloedbanden…
Nomadland
Deze poëtische film uit 2020 van de Chinese Zhao vertelt over de Amerikaanse Fern, een zestiger die na het overlijden van haar man alles achterlaat en als hedendaagse nomade in een camper van plek naar plek trekt. Op zoek naar tijdelijke klusjes, omdat ze anders financieel niet rond kan komen. En ze is niet de enige, want onderweg komt ze veel zestigplussers tegen die ook – soms noodgedwongen, soms vrijwillig – hebben gekozen voor een bestaan als moderne nomade. Fern voelt zich gaandeweg steeds meer thuis bij hen en met sommigen raakt ze bevriend. Deze melancholische roadmovie kent weinig plot, maar des te meer veel sfeer, prachtige beelden en een indrukwekkende hoofdrol.
Dagen Drie zaterdagen (11.00 – 16.30 uur)
Data 4 feb – 18 feb – 4 mrt
Kosten 66 euro
Begeleiding Wilbert Sentenie en Marjeet Verbeek