Thérèse en de liefde

Dagen: drie zaterdagen (10.30 – 16.30 uur)
Begeleiding: Riet Spierings en Frans Maas

 
In de devotionele en publieke beeldvorming is de persoon van Thérèse de Lisieux bij uitstek ingezet om een nogal dubbelzinnige relatie van het godsdienstig leven tot de aardse werkelijkheid te propageren. Enerzijds is zij in haar karmelitaanse contemplatieve levensstijl het toonbeeld van teruggetrokkenheid uit de wereld, geheel in de lijn van de kerkelijke verwerping van seculiere ontwikkelingen vanaf midden negentiende tot midden twintigste eeuw.

 
Anderzijds is zij als patrones van de missionarissen juist het boegbeeld van expansieve presentie van de kerk in die wereld. Deze dubbelzinnigheid speelt op een heel andere wijze in haar spirituele groeiproces. De afkeer van dit aardse leven en de hang naar het hiernamaals heeft zij van huis uit meegekregen, maar juist haar groei in liefde tot God richt haar weer op de concrete wereld en op wat daar nodig is voor het goede leven.
In dagboekteksten van haar hand en (film)beelden van anderen over haar proberen wij met elkaar te vinden hoe deze ambivalentie – evangelisch uitgedrukt: ín de wereld maar niet ván de wereld – in onze tijd en in ons eigen leven tot ruimte en kracht kan worden.