Spirituele onrust die lucht geeft. Mijn heldere afgrond van Christian Wiman

Misschien hoeven we maar een paar regels uit dit boek te lezen (al lezend met een potlood in de hand staat een bladzijde al snel vol onderstrepingen) en het gesprek kan starten. Want volgens Christian Wiman is een modern gelovige een zoeker. Vastgrijpen betekent laten ontglippen. Nieuwe taal zoeken is onvermijdelijk een queeste naar wat geloven kan behelzen.

Die zoektocht onderneemt Christian Wiman In het dagboekachtige Mijn heldere afgrond. Hij heeft geen antwoorden (“I don’t run a church”) op vragen over God. Hij zoekt en balanceert tussen wat onzegbaar is maar wat zich soms, onverwacht, ervaren laat. Poëzie helpt daarbij. Zo opent het boek met deze regels:

 

Mijn God mijn heldere afgrond

                              alle verlangen verdwijnt niet in uw zwarte gat

weer nader ik van wat ik weet de rand

      niets kan ik geloven en toch geloof ik dat:

 

En dan begint het boek.  Het boek eindigt ook met deze dichtregels, alleen staat er dan na de laatste regel een punt.

Mijn heldere afgrond  is een uitwerking van wat in Wiman opborrelt

– als uit een verscholen bron – nadat hij verneemt levensbedreigend ziek te zijn. Hij kan niet anders dan zijn vragen over leven en dood te vertolken in het licht van wat hij als door God gegeven ervaart. Tegelijk beseft hij niets zeker te weten. Zo jongleert hij met woorden om ervaringen van vervreemding en waarheid, leven en sterven, onrust en lichtheid over te brengen aan zijn lezers.

 

In 2016 verscheen dit boek in Nederland, vertaald door Willem Jan Otten. Op de een of andere manier vertolkt Wiman een manier van gelovig zijn die lucht geeft zonder het zoeken op te schorten.

In november 2016 was Wiman zelf in Nederland te gast in De Balie in Amsterdam en bij DeZinnen in Den Haag en gaf daarbij verschillende interviews.

 

Mijn heldere afgrond is een zeer boeiend, maar niet een gemakkelijk boek. Dat maakt het heel geschikt om samen te lezen. Voor ons zal het voornaamste het onderlinge gesprek zijn over wat in ons opborrelt als we het boek lezen, iets waartoe de teksten ook voortdurend oproepen.

 

Om goed mee te kunnen doen is het nodig het boek ter beschikking te hebben. Hierbij de boekgegevens:

Christian Wiman, Mijn heldere afgrond. Overpeinzingen van een modern gelovige. (Vert. Willem Jan Otten).

Uitg. Brandaan, Barneveld 2016. ISBN 978 94 6005 035 0  NUR 700/728

 

Deze cyclus bieden we opnieuw aan. De interesse was vorig jaar zo groot dat we belangstellenden moesten teleurstellen. Mijn heldere afgrond bleek zeker ook voor herhaling vatbaar vanwege de mooie en diepgaande gesprekken die de bijeenkomsten afgelopen voorjaar opleverden. Nu dus een nieuw aanbod met deels ook nieuwe begeleiding.

Dagen                Vijf woensdagen (13.30 – 16.00 uur)

Data                   10 okt – 24 okt –7 nov – 21 nov – 12 dec.

Kosten                50 euro

Begeleiding       Wil Simis-Goddijn en Riet Spierings