Samen leven, een hele kunst
De afgelopen decennia stonden in het teken van het ‘ik’, van de ontplooiing van ons zelf. De laatste jaren komt de vraag op hoe we ons leven leiden samen met anderen. We zoeken verbindingen en een zekere geborgenheid. We verlangen ernaar vertrouwen te herstellen. En dat is nog een hele kunst. Waar staan wij in onze verbeelding van een nieuw ‘wij’? Waar vinden we bronnen voor onze creativiteit? Drie films wijzen ons wegen.
I, Daniel Blake
In de met een Gouden Palm bekroonde Britse film I, Daniel Blake uit 2016 van Ken Loach worden we getuige van de kafkaëske strijd die de zieke en tot armoede vervallende 58-jarige werkloze timmerman voert met een meedogenloos bureaucratische overheid om het recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Voortdurend wordt hij telefonisch in-de-wacht gezet. En hoe dien je een bezwaarschrift in als je nooit hebt geleerd met computers om te gaan? En als het dan eindelijk lukt, is het eindeloos wachten op een reactie van een onbereikbare en onzichtbare Decision maker. Gelukkig krijgt hij steun van de eveneens werkloze moeder Katie en haar twee kinderen. Maar is dat genoeg? Nog één keer staat Daniel op en laat hij zijn verbeelding spreken voor een betere samenleving!
Shoplifters
In de eveneens met een Gouden Palm bekroonde Japanse film Shoplifters uit 2018 laat Kore-eda de teloorgang van traditionele familierelaties zien en stelt hij de vraag wat ons dan nog wel bij elkaar houdt. Volgens hem zit het in de menselijke natuur om een hand uit te steken naar de ander. Nauwkeurig registreert hij hoe een verrassend ‘samengesteld gezin’ aan de rand van de samenleving met elkaar omgaat. Hij doet dat met humor, sympathie en begrip voor arme mensen. Daarmee plaatst hij zichzelf in een humanistische traditie, die verwant is aan I, Daniel Blake van Ken Loach, aan wie Kore-eda zich schatplichtig weet. Het zou zonde zijn om nog meer over dit verbeeldingsrijke ‘familiedrama’ te vertellen, aangezien het vol verrassende plotwendingen zit.
What did we do on our holiday?
De hartveroverende ‘kleine’ tragikomische Britse familiefilm What did we do on our holiday? uit 2014 van Andy Hamilton en Guy Jenkin heeft minder hoge ogen gescoord in de filmwereld, maar is niet minder interessant. De hele film door kijken we met drie kinderen mee die lijdzaam, maar ook eigenzinnig toezien hoe hun ouders verstrikt zitten in een vechtscheiding. We worden als het ware uitgenodigd zelf weer een beetje het kind te worden dat we ooit waren én om ons te verplaatsen in iemand die tijd van leven heeft gehad, een opa. Deze eigenwijze opa helpt de kinderen de beklemmende familierelaties te doorbreken, uiteindelijk zelfs buiten zijn weten om. Hoe dan ook krijgt de verbeelding van de kinderen vleugels – ook al heeft de maatschappij daar zo zijn bedenkingen bij…
Dagen Drie zaterdagen (11.00 – 16.30 uur)
Data 8 feb – 22 feb – 7 mrt
Kosten 60 euro
Begeleiding Wilbert Sentenie en Marjeet Verbeek