Met de ziel onder de arm

Vreugde en verdriet

zijn voor haar geen verschillende gevoelens.

Alleen als die twee zijn verbonden

is ze bij ons.

We kunnen op haar rekenen

wanneer we nergens zeker van zijn

maar alles willen weten.

 

‘Enige woorden over de ziel’, Wisława Szymborska

 

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, zegt men. De dichter Gerrit Krol schrijft ergens: wie niet elke dag in zijn ziel roert, vriest dicht. Maar waar houdt de ziel zich schuil? Liever loop je er niet mee onder de arm. Want dan gaat het je blijkbaar niet goed. Of …? Hebben we het soms niet gewoon nodig om met de ziel onder de arm te lopen, onze pas te vertragen en ons eens af te vragen hoe het met ons gesteld is?

Deze dag gaan we onze ziel in beroering laten brengen, door letterlijk in beweging te komen en een labyrint te lopen. Daar blijkt, zo leert de ervaring, het labyrint heel geschikt voor te zijn. Het is een oeroud symbool voor de weg naar binnen, naar de essentie van het bestaan. Een geometrisch beeld van de brug tussen hemel en aarde, de verzoening van tegendelen en een zinnebeeld voor de scheppende en leven schenkende krachten in het universum.  Labyrinten worden al in rotstekeningen uit de Bronstijd aangetroffen, in vele culturen van India tot Amerika, en werden in de Middeleeuwen in de vloer van zeven Franse kathedralen gelegd.

Maar later raakten deze labyrinten weer in onbruik en werden zij eruit gesloopt, op die van Chartres na. Wel bleven de steen- en turflabyrinten langs verre kusten van Europa bewaard en gebruikt door bijvoorbeeld vissers voordat zij de zee op gingen en bij lentefeesten. Dat duidt erop dat mensen hier nog lang betekenis aan toekenden.

In de jaren tachtig van de vorige eeuw is er opnieuw een grote belangstelling ontstaan en sindsdien worden overal nieuwe labyrinten gelegd: bij ziekenhuizen, in stadsparken en in kerken, bij spirituele centra en op bijzondere plaatsen in het landschap. Wanneer mensen er gebruik van maken, zeggen zij dikwijls dat ze er door tot rust komen, dat zij bijvoorbeeld helderheid krijgen over een moeilijke beslissing of verbondenheid ervaren met zichzelf en met anderen, met de natuur en de spirituele wereld.

We zullen deze zondag de rijke betekeniswereld van het labyrint verkennen, de geschiedenis en de symboliek. Met speelse en creatieve elementen, schrijfoefeningen, met poëzie en muziek hopen we de kracht van het labyrint te ondergaan. Als het weer het toelaat, gaan we in de middag in het Ripperdapark een labyrint  lopen. We mochten eens, in een omtrekkende beweging, een glimp opvangen van de ziel!

Zorg voor geschikte buitenkleding en schoenen waarmee u op gras kunt lopen. Bij slecht weer zoeken we een alternatieve locatie voor het labyrint. Teksten en materialen worden op de dag zelf tegen een kleine vergoeding ter beschikking  gesteld.

 

Datum               Zondag 22 september (11:00 – 16:30 uur)

Kosten              20 euro

Begeleiding      Dinette Kooiman en Mineke Kroes