De smaak van stilte – Hoe ik bij mezelf ben gaan wonen
Op negentienjarige leeftijd wordt Bieke Vandekerckhove ziek en krijgt te horen dat zij de dodelijke spierziekte ALS heeft, met een levensverwachting van nog twee tot vijf jaar.
Hoe nu verder te leven? Omstandigheden brengen haar naar het klooster in Egmond waar zij kennismaakt met de benedictijnse spiritualiteit en het psalmgebed, die haar leven voorgoed beïnvloeden. Haar ziekte stabiliseert, maar kan elk moment terugkomen. Jaren later leert ze ook de stilte van zen kennen. Over het wezen van deze stilte schrijft ze: ‘De benedictijnse spiritualiteit en het zenboeddhisme zijn de twee longen geworden waarmee ik adem.’
Als Bieke in 2010 haar boek De smaak van stilte schrijft, leeft ze al twintig jaar met ALS. Inmiddels is zij overleden. Maar haar boek is schrijnend, hoopvol en hartversterkend.
In zijn voorwoord schrijft zenmeester Ton Lathouwers dat juist in de confrontatie met wat onmogelijk te aanvaarden lijkt, Bieke zich leert richten op het ‘meest wezenlijke’. Onmogelijkheid mag voor haar nooit het laatste woord zijn. Ook in die ‘muur’ liggen onvermoede openingen. Bieke kiest onvoorwaardelijk voor het ingaan in de stilte als enige overgebleven weg. Juist in de confrontatie die dat oplevert is dat meest wezenlijke vlakbij: zo gewoon en tegelijk zo buitengewoon…Daarbij hoort voor Bieke ook het vergeten van haar eigen lijden wanneer ze ziet hoe moeilijk anderen het hebben.
De smaak van stilte is voor Ton Lathouwers ‘een bijzonder authentieke en diepe getuigenis van het menselijkerwijs onmogelijke waartoe een mens in staat is. Het verwoordt in een even eigentijdse als levende taal de zoektocht die zeer velen zullen herkennen. Een zoektocht waarin hoop, angst, twijfel maar nog meer geloof tegen alle evidenties in, verlangen en vooral liefde en mededogen de steeds terugkerende thema’s zijn. Dit getuigenis kan naar mijn diepste overtuiging voor velen een gids betekenen op hun eigen innerlijke weg.’
En de Benedictijn Benoit Standaert schrijft in dit verband dat we getuigen nodig hebben ‘die blijven glimlachen doorheen al hun tranen. Dit boek is zo’n glimlach.’
Wij vragen deelnemers het boek aan te schaffen en de eerste keer mee te nemen. De eerste bijeenkomst is een kennismaking met elkaar en met het boek. We bespreken het boek (150 pgs.) in de volgende vier bijeenkomsten.
Bieke Vanderkerckhove, De smaak van stilte. Hoe ik bij mezelf ben gaan wonen, 2010, Ten Have/LANNOO. (Winnaar van de Prijs voor het Spirituele Boek 2011 in Vlaanderen).
Dagen: Vijf donderdagen (14.00 – 16.30 uur)
Data: 18 jan – 8 febr – 22 febr – 7 mrt – 21 mrt
Kosten: 55 euro
Begeleiding: Joanne Kruijswijk Jansen en Lia Vergouwen