De reis van je hoofd naar je hart
Dagen: Vijf donderdagen (10.30 – 13.00 uur)
Data: 12 feb – 26 feb – 12 mrt – 26 mrt – 9 apr
Kosten: 45 euro
Begeleiding: Wil Simis-Goddijn en Harm van Grol
Durf te beginnen
aan de langste reis in een mensenleven,
van je hoofd naar je hart. (…)
Ontdek dat al je verdriet wordt genezen,
al je angst van je weggenomen,
en je fantasie weer alle ruimte krijgt,
door de tedere kracht van de liefde.
Je hart wordt weer een veilige plaats
van geluk en schoonheid,
van stil en verborgen verlangen
naar het moment dat je ziel vleugels krijgt.
David Hodges, trappist van de abdij op Caldey Island
De bovenstaande tekst is te vinden in het boek: De reis van je hoofd naar je hart. Leefregels voor het bestaan van alledag, geschreven door tv-presentator Leo Fijen ( Ten Have, Kampen 2004, 183 blz. [6e druk 2007] ISBN 978 90 259 5455 0). De auteur zoekt hoe hij dichter bij de diepste stem van zijn hart kan komen om van daaruit te leven. Zijn zoektocht brengt hem bij een vijftal Nederlandse abten en abdissen van kloosters op prachtige plekken in Europa.
In deze cyclus lezen we de teksten van de interviews met deze vijf mensen. De abten en abdissen vertellen open over hun leven en wat hen bezig houdt. Ze laten ons delen in hun ervaringen waarin idealisme en realisme samengaan. Met hun eerlijke verhalen laten zij zien dat je de weg van je hoofd naar je hart oneindig moet gaan.
Trappist Daniël van Santvoort, abt op Caldey Island, vertelt over ’gevoel houden met de plaats waar je leeft’ en hoe ‘het leven op een beperkte plek je kan openen voor het eindeloze en het eeuwige’. Hij spreekt over ‘het leven gewoon te laten ademen’, over de donkere kanten van het bestaan, over de leegte die geen afwezigheid is en over God als het onverwachte in ons leven.
Zuster Minke de Vries, ex-priorin van Grandchamp, vertelt over de schepping en de zorg voor de schepping, over hoe we voor elkaar als bloemen mogen zijn, over het kwaad dat in onszelf huist, over vertrouwen en vergeving.
Trappist Bruno Gooskens, abt van Mariawald, spreekt over eenzaamheid en stilte, over hoe hij ervaart dat God er altijd is en dat wij er niet altijd zijn, over het bevrijdende van vergeving en dat het om het leven in het hier en nu gaat.
Benedictines Elaiè Bollen, abdis van Lioba, maakt ons deelgenoot van haar denken over barmhartigheid, hoe barmhartigheid je hele leven kan omkeren. Ze vertelt dat zelfs uit het duister leven kan voortkomen en wat zij als heilige plekken ervaart. Voor haar is stil worden niet altijd de ogen sluiten. Het kan ook betekenen de ogen openen. ‘Stilte geeft me de kans af te dalen naar de deur van mijn hart.’
Marcellin Theeuwes, prior van de kartuizers van La Grande Chartreuse. In dit strengste klooster ter wereld wordt maar uiterst zelden een interview gegeven. Woorden als eenzaamheid en stilte komen steeds terug in het gesprek. ‘Stilte is nodig om jezelf te beluisteren, om te ontdekken dat de diepste horizon waar we toch allemaal naar verlangen diep in onszelf ligt.’ (…) ‘Ik hoef de hele wereld niet over, ik heb de hele wereld al.’
In deze interviews liggen heel wat aanknopingspunten voor hedendaagse zoekers die niet in contemplatieve ordes leven. Gespreksonderwerpen die het leven raken en misschien richting geven om in de huidige tijd af en toe meer vanuit het hart te leven.