De betovering voorbij

Dagen: drie dinsdagen (11.00 – 16.30 uur)
Begeleiding: Marjeet Verbeek en Jan-Kees Kense

 
Charismatische mensen zijn van alle tijden en alle plaatsen. Vaak onopvallende mensen in je alledaagse leven, die begeesterd hun werk doen. Hun namen reiken echter niet ver. Het zijn vooral de charismatici die verder weg op de openbare, publieke tribune optreden, die we als zodanig betitelen. Grote namen uit onze tijd zijn Mahatma Gandhi, Martin Luther King en Nelson Mandela. Maar ook Adolf Hitler moet een charismaticus geweest zijn, gezien de vele miljoenen mensen die hem volgden. Sommige mensen maken zo’n indruk, zelfs na hun dood, dat ze de tand des tijds doorstaan. Bijvoorbeeld Boeddha of Jezus. Tot op de dag van vandaag streven miljoenen mensen ernaar hun pad na te volgen. Zij brengen dan ook een andere boodschap dan Hitler of andere volksmenners. Een ‘blijde boodschap’ om in vrijheid én vanuit mededogen je eigen unieke weg te bewandelen in plaats van collectief en in afhankelijkheid van een autoritaire leider ‘anderen’ te haten en te bevechten.

 
Wat charismatische mensen gemeen hebben is dat ze inspireren, mensen in be-weg-ing brengen. Hun charisma en wat ons daarin aanspreekt gaat ook altijd gepaard met strijd. Charismatici staan op wanneer er onvrede is met de status quo, wanneer er een omkeer moet komen. Charismatici zijn dan ook vaak moedige mensen, die wanneer ze hun rol opnemen vaak maar al te goed weten welke ontgoocheling hun te wachten kan staan, gevangenschap, marteling en zelfs de dood.

 
Niet iedere charismaticus heeft echter dezelfde boodschap. Het is dus van groot belang de ‘geesten te scheiden’. Het woord charisma heeft dan ook alles met geest te maken. Het is afkomstig uit het Grieks en betekent geestesgave. We treffen het woord ook aan in het Nieuwe Testament, in de betekenis dat ieder mens, zonder uitzondering, met de gave van de Geest is geschapen ( I Kor. 12, 1-12). In de vroegchristelijke gemeenten was dan ook sprake van een gemeenschappelijk charisma van mannen en vrouwen, slaven en vrijen, joden en Grieken (Gal. 3, 26-28). Later is men dat gemeenschappelijk charisma vooral gaan zien in het kerkelijk ambt. Binnen het vroegchristelijk besef echter heeft dus ieder mens, mits hij of zij leeft in de geest van Christus, de potentie om charismatisch te zijn.

 
We zijn vaak geneigd om de gave van de geest eerder buiten ons zelf dan in ons zelf te zoeken. Waarom doen we dat? Omdat we op onze levensweg vol dwaalsporen, zoeklichten nodig hebben die ons weer op het rechte pad helpen van ons eigen charisma? Of omdat we in afhankelijkheid gemakshalve het pad van andermans charisma willen lopen? Dit zijn ondermeer de vragen die we tijdens deze cyclus gaan verkennen aan de hand van films die het thema charisma expliciet aan de orde stellen. Welke films we echter gaan bekijken, wordt door ons samen bepaald tijdens de eerste bijeenkomst.