Actie en contemplatie

Dagen: Vijf maandagen (14.00 – 16.30 uur)
Begeleiding: Wil Simis-Goddijn en Riet Spierings

 

Er zijn doeners en denkers, Martha’s en Maria’s. Mensen die zich zo inzetten voor alles en iedereen dat ze zichzelf soms voorbijlopen en mensen die het liefst de stilte zoeken, ruimte voor inkeer en nadenken; mensen die vooral handelend in het leven staan en men-sen die een meer beschouwend bestaan leiden. Actie en contemplatie lijken tegenpolen. Ook binnen het leven van één mens worden ze als een spanningsveld ervaren. Op een gegeven moment kunnen ze zelfs als een heftig probleem worden beleefd. Aan de ene kant het verlangen naar inkeer en contemplatie en aan de andere kant – tegelijkertijd – de druk dat er steeds mensen zijn die zorg en aandacht vragen en dat er gewerkt dient te worden aan een rechtvaardige wereld.

 

In deze cyclus gaan we op zoek naar balans in dit spanningsveld. Als bemiddeling gebrui-ken we teksten van mensen die in de drukte van alledag zoeken naar momenten van in-keer. We lezen bijvoorbeeld hoe Etty Hillesum ontdekt dat mediteren voor haar een noodzaak is om vanuit hoofd én hart te leven. Simone Weil beschrijft hoe het dagelijks uitspreken van het Onze Vader in het Grieks een ervaring wordt van schoonheid die haar voor even boven zichzelf uittilt en waarin zij een moment van contemplatie ervaart. We zien hoe de trappist Thomas Merton een weg van contemplatie zoekt en ontdekt dat die weg een monnik niet zomaar tegemoetkomt. Van Teresa van Avila, de grote Spaanse mystica en stichteres van verschillende kloosters, leren we hoe contemplatief leven sa-mengaat met betrokken en solidair zijn met alles wat je in het dagelijks leven tegenkomt. Zij houdt haar zusters voor: Als jullie bijvoorbeeld in de keuken werken, weet dan dat God zich bevindt tussen de potten en de pannen.

 

In de christelijke traditie zijn Maria en Martha vaak gezien als prototypes van handelen en contemplatief leven. In deze zin is het Bijbelverhaal van Lucas, 10, 38-42 talloze keren uit-gelegd en becommentarieerd. In deze cyclus gaan wij echter in gesprek met enkele au-teurs die soms tot verrassende bevindingen komen over hoe het Maria en het Mart-ha zijn kunnen samengaan. Zo betoogt Dorothee Sölle dat mystiek en verzet bij elkaar horen. Mystiek is verzet, schrijft zij en wijdt er een heel boek aan.

 

Door te lezen, door te luisteren en door met elkaar in gesprek te gaan proberen we een spoor te vinden waar doen én denken, actie én bezinning, hoofd én hart bij elkaar komen en als twee oevers van één rivier met elkaar verbonden zijn door het stromende water. Is dit een weg naar een bezield bestaan?